Από την αρχή της πορείας της η κυβέρνηση επένδυσε σε απλοϊκά διχαστικά αφηγήματα ώστε να δημιουργήσει πολωμένο κλίμα και να κατορθώσει να παραμείνει στην εξουσία.

Το νέο αφήγημα που δημιουργεί τώρα, είναι η αντιπαράθεση μεταξύ των «εντίμων», «καθαρών», και των «διεφθαρμένων». Η χρονική στιγμή της δημιουργίας δεν είναι βέβαια τυχαία. Έχουν συσσωρευθεί πολλά ζητήματα τα οποία «αμβλύνονται»:

α) Παρά τη συνεχή διακήρυξη περί καθαρής εξόδου από το μνημονιακό πρόγραμμα σε λίγους μήνες η χώρα θα παραμείνει σε καθεστώς επιτροπείας για τουλάχιστον 4 χρόνια ακόμη. Επιπλέον η πραγματική οικονομία  βρίσκεται σε άσχημη κατάσταση λόγω της βαριάς φορολόγησης.

β) Η αποτυχία διαχείρισης και λύσης του ονοματολογικού ζητήματος της ΠΓΔΜ και της ένταξης του κράτους αυτού στους δυτικούς θεσμούς.

γ) Η τελμάτωση του προσφυγικού-μεταναστευτικού ζητήματος με ευθύνη της κυβέρνησης η οποία έχει υιοθετήσει πολιτική ανοικτών θαλάσσιων συνόρων.

δ) Η αδυναμία αποτελεσματικής αντίδρασης στην Τουρκική προκλητικότητα, και, τέλος

ε) Η δημοσκοπική καθίζηση των δύο κυβερνητικών κομμάτων και η παγίωση της μεγάλης διαφοράς του ΣΥΡΙΖΑ από την αξιωματική αντιπολίτευση.

Έτσι στήνεται ουσιαστικά η πορεία μέχρι τις εκλογές ώστε να οξυνθεί η πόλωση και να μπορέσει να λειτουργήσει ένα διαιρετικό σχήμα μεταξύ «εντίμων» και «διεφθαρμένων» το οποίο μπορεί να είναι νομικά σαθρό και ατελέσφορο, είναι όμως πολιτικά κερδοφόρο.